In 1952 Sinclair Hood found a large deposit of pottery in front of the Great Poros Wall at Mycenae and published a brief account of its discovery the following year. In 1966 Elizabeth French published a paper discussing the pottery, assigning it an early Late Helladic IIIB1 date. From these accounts, we know that the deposit appeared in four trenches: Prehistoric Cemetery Central (PCC) III, where it sat on a surface of hard tramped earth; PCC IV, where it lay on bedrock; and PCC III Extension East and Area VII, where it rested on white clay plaster floors. But otherwise we learn little about the stratigraphy of these four trenches. Using Hood's unpublished excavation notebook, this paper examines the stratigraphy of the trenches associated with the deposit and uncovers the archaeological history of the area. In doing so, it reveals several omissions in the published accounts, most notably that there was another surface immediately below the white clay plaster floor in PCC III Extension East and a deposit of pottery associated with it. The pottery from this layer, designated Level 3, was mistakenly included by French in her paper. Fifty-four decorated sherds from Level 3 were kept, seven of which were illustrated by French. Most of the sherds come from small stirrup jars; kylikes, including the Zygouries type; Group A deep bowls; and stemmed bowls. The five most popular motifs on the sherds are the flower, whorl-shell, wavy line, parallel chevrons and panelled patterns. The shapes and motifs reflect those in the main pottery deposit and indicate a date of early Late Helladic IIIB1 for the group. The conclusion emphasises the importance of using excavation notebooks in research.

Αναθεωρώντας ένα σύνολο Υστεροελλαδικής ΙΙΙΒ1 κεραμικής από τις Μυκήνες: η στρωματογραφία από τις τομές που συνδέονται με τον αποθέτη και την κεραμική από το Στρώμα 3 του Προϊστορικού Νεκροταφείου Κεντρικός Τομέας, Τομή ΙΙΙ Ανατολική Επέκταση

Το 1952 ο Sinclair Hood ανακάλυψε ένα μεγάλο αποθέτη κεραμικής μπροστά από το Μεγάλο Πώρινο Τείχος στις Μυκήνες και δημοσίευσε μια σύντομη αναφορά της εύρεσης του την επόμενη χρονιά. Το 1966 η Elizabeth French δημοσίευσε ένα άρθρο που εξέτασε την κεραμική, ορίζοντας μια χρονολόγηση στην πρώιμη ΥΕ ΙΙΙΒ1. Από αυτές τα μαρτυρίες, γνωρίζουμε ότι ο αποθέτης εμφανίστηκε σε τέσσερις τομές: στην Προϊστορικό Νεκροταφείο Κεντρικό τομέα ΙΙΙ, όπου εδραζόταν στην επιφάνεια σκληρού πακτωμένου χώματος· στην ΠΝΚ IV, όπου εδραζόταν στο φυσικό βράχο· καθώς και στην ΠΝΚ ΙΙΙ Ανατολική Επέκταση και στην Περιοχή VII, όπου εδραζόταν σε δάπεδα λευκού πηλοκονιάματος, όμως μαθαίνουμε πολύ λίγα για την στρωματογραφία αυτών των τεσσάρων τομών. Χρησιμοποιώντας τα αδημοσίευτα ανασκαφικά ημερολόγια του Hood, το παρόν άρθρο εξετάζει τη στρωματογραφία των τομών που σχετίζονται με τον αποθέτη και αποκαλύπτει την αρχαιολογική ιστορία της περιοχής. Με τον τρόπο αυτό, αποκαλύπτει αρκετές παραλείψεις στις δημοσιευμένες αναφορές, η πιο αξιοσημείωτη ότι υπήρχε μια ακόμη επιφάνεια αμέσως κάτω από το δάπεδο λευκού πηλοκονιάματος στην ΠΝΚ ΙΙΙ Ανατολική Επέκταση και ένας αποθέτης κεραμικής που σχετίζεται με αυτή. Η κεραμική από το στρώμα αυτό, που ορίστηκε ως Στρώμα 3, είχε λανθασμένα συμπεριληφθεί από τη French στο άρθρο της. Πενήντα-τέσσερα διακοσμημένα θραύσματα από το Στρώμα 3 είχαν κρατηθεί, επτά εκ των οποίων εικονίστηκαν από τη French. Τα περισσότερα από τα θραύσματα προέρχονται από μικρούς ψευδόστομους αμφορείς, κύλικες, συμπεριλαμβανομένου του τύπου Zυγουριών, σκύφους Ομάδας Α, και υψίποδες σκύφους. Τα πέντε πιο δημοφιλή γραπτά μοτίβα στα θραύσματα είναι το άνθος, το κοχύλι πορφύρας, η κυματιστή γραμμή, οι ενάλληλες τεθλασμένες γραμμές και τα τρίγλυφα. Τα σχήματα και τα μοτίβα αντικατοπτρίζουν αυτά που βρέθηκαν στον κύριο αποθέτη κεραμικής και υποδεικνύουν για την ομάδα μια χρονολόγηση στην πρώιμη ΥΕ ΙΙΙΒ1. Ο επίλογος δίνει έμφαση στη σημασία της χρήσης των ανασκαφικών ημερολογίων στην έρευνα.

Μετάφραση: Στ. Ιερεμίας