¹ “Wie schwierig die Auslegung eines fremden Rechts ist, dafür fehlt es nicht an drastischen Belegen, sowohl in der fremden wie in der eigenen Rechtsprechung. So hat ein französisches Gericht (Glunet, 1925, S. 398)Google Scholar das Wort des Par. 1717 BGB, ‘beiwohnen’, verführt durch die Übersetzung fréquenter, so ausgelegt, dass damit mehrfache Beiwohnung gemeint, also ein Konkubinat vorausgesetzt sei”, aldus reeds Raape, Internationales Privatrecht (1961) p. 124.Google Scholar En jawel, bij arrest van 2 februari 1966, Rev. Crit. 1968 p. 288Google Scholar nt. P. Lagarde heeft de Cour de Cassation te kennen gegeven dat het Hof “par une interprétation nécssaire de la loi allemande applicable, exclusive de la dénaturation alléguée” had geoordeeld dat “la cohabitation prévue par l'article 1717 du Code Civil allemand ‘se rapprochait sensiblement’ du concubinage notoire prévu par l'article 340 alinéa 1^er-4° du Code Civil”! Gebrek aan kennis van de duitse taal brengt mee dat voor de franse rechter Par. 1717 BGB geen “sens clair et précis d'un texte législatif étranger” oplevert, over denaturatie waarvan in kassatie kan worden geklaagd. Er is interpretatie nodig (vertalen is interpreteren) en dus valt dit klassieke geval buiten de sfeer van de denaturatie, zo mag men dit arrest van de Cour de Cassation wel parafraseren.

Voor wie dit een malicieuze samenvatting toeschijnt wil ik erop wijzen dat het in het eerste en tot dusver enige geval waarin de Cour de Cassation wel “dénaturation” heeft aangenomen ging om de franse tekst van een belgische wet en een belgisch traktaat (Cour de Cassation 21 nov. 1961, Rev. Crit. 1962, 329 not. P. Lagarde). De Cour de Cassation waakt aldus voor de rechtseenheid onder de pays francophones, voorzover de zaken voor de franse rechter aangebracht zijn; toetsing op dénaturation heeft tot op heden bij het recht van niet-franssprekende landen niet tot kassatie geleid.