^{page 443 note 1} Huins communis fere hominum erroris exempla dedimns in Class. Rev. xriii. 1. p. 52, nnde apparebat etiam sequentis alicuius syllabae vel litterae sonum, prioris impressionem saepe turbare: quod passus est ille qui scripsit ix. c. 36, p. 216. 3 ‘canes—transeuntium viatorum passibns morsibus alumnatos, ubi non cum Colvio‘passims’ correctum velim sed ‘passim,’ sicuti Eyssenhardt edidit. Adverbia enim cum substentivis verbalibus quae rocantur ab Apuleio iungi solere, praeter cetera exempla docent iv. c. 1, p. 68. 9 ‘iamque nos (sc. iumenta) omni sarcina levigatos in pratum proximum passim libero pastui tradidere’ = ut passim libere paseeremur; viii. c.. 15, p. 174. 27 ‘ lupos—nimia ferocitate saevientes, passim rapinis adsuetos infestare cunctam illam regionem’, nisi quis maluerit torta interpretatione ‘passim’ ant ad ‘saevientes referre aut ad ‘infestare.’ Dubium est iii. c. 3, p. 49. 18: ‘iuvenem—passim caedibus operantem.’

^{page 444 note 1} p. 60. 21 ‘coram magiae noscendae,’ p. 68. 21 ‘iam capillos absconditos,’ p. 115. 16 ‘eommodum Venerem lavantem,’ p. 149. 10 ‘ex ammo quidem meo sententiam conducibilem,’p. 148. 26 ‘arbitror latrones nihil anteferre lucro suo debere ac ne ipsam quidem saepe et aliis damnosam ultionem’ (= ac saepe ne ipsam quidem ultiouem, quamvis etiam damnum afferat aliis); in loois qui leguntnrp. 59. 13 ‘ignorabiliter lamminis litteratis,’ p. 66. 8 ‘temere fascem lignorum positum’ yerborum ordinem mutavit v. d. Vliet, idemque fecit Luetjohann p. 37. 12 ‘probe calieibus ecfricatis,’ nescio quo iure.

^{page 446 note 1} Odiosum amoris nomen, ab adversariis inventum, per ironiam adservat Pudentila.

^{page 446 note 2} Sic et alibi mutavit editor, quod auctoris usus nt integrum vindicat, velut Apol. c. 45, p. 59. 3 ‘postremo quid vis? ’(= p. 98. 5), ubi ‘quid vis? ’ ‘transposuit v. d. VI.; c.18, p. 26. 14 ‘haec flagitia divitiarum alumni solent’ (cf. Met. vi. c. 9, p. 124. 10 ‘ cachinnum extollit qualem solent furenter irati’), ubi v. d. VI. ‘<esse> solent’ edidit: huius verbi (soleo aliquid) passiva forma est participium ‘ snetus’ (Ap. o. S, p. 6. 13 ‘multa in me proprie conficta et alia communiter in philosophos sueta ab imperitis’); Ap. c. 61, p. 78. 8 ‘qui mini factum volebat’ (=de Plat. dogm. p. 91. 18 Goldh. ‘studere illis factumque velle’), quod per ‘<gratum> factum’ supplevit v. d. VI., prave autem interpretans defendit Ellis (Glass. Rev. xv. p. 48) [vide Casaub. in edit. Oudend. ii. p. 532]; Apol. c. 103 p. 125. 19 ‘dotales <tebulas> accipe, donationem recordare, testameutum lege,’ ubi <tabulas> quod addidit v.d. VI. removendum est, ut stet promisso Apuleius, binis verbis se responsurum (vs. 14).