1 Philintas, M., Glinos, D., Sideris, G., Giophyllis, Ph., Chatzidakis, N., Prousis, K., Karthaios, K. and Benekos, G., Φωνητικη Γραφη (Athens 1980)Google Scholar.

2 The texts refer to the Latin alphabet rather than to phonetic orthography. However, the editors did not distinguish between phonetic spelling using the Greek alphabet and the use of the Latin alphabet.

3 The transcription system used by the editors is based on the principles put forward by Chatzidakis, Nikos in his article ‘Σημερινες άντιλήψεις γιά τή γραφή τών πολιτισμένων γλωσσών’, Μα Έστία 106 (1931) 512-18Google Scholar (reprinted in Philintas et al., Φωνητικη Γροίψη, 47-56).

4 Philintas et al., Φωνητικη Γραφη, 16.

5 Kakridis, I. Th., To πρόβλημα. τής όρθογραφίας μας (Athens 1927)Google Scholar.

6 These articles have been reprinted in Politis, Ph., Επιλογή κριτικών άρθρων, IV, ed. Politis, N. (Athens 1991)Google Scholar.

7 Μα Έστίοι 157 (1933) 686-90. The substance of the ‘Κανονισμος τής Νεοελληνικής Όρθογραφίας’ was published and adopted in the Λεξικον τής ελληνικής γλώσσης (Athens 1933), also known as Λεξικον τής Πρωίας.

8 Triantaphyllidis, M., ‘Ή Άκαδημία καΐ το γλωσσικο ζήτημα’ (1933), in “παντα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, VII (Thessaloniki 1965) 252 Google Scholar.

9 Lorentzatos, P., ‘Ή όρθογραφία μας’, Νέα Έστία 135 (1932) 791-2Google Scholar.

10 Triantaphyllidis, M., ‘Tò πρόβλημα τής όρθογραφίας μας’ (1932), in ‘Άπα,ντα. Μανόλη Τριανταφολλίδη, VII, 210 Google Scholar. See also Triantaphyllidis, M., Νεοελληνικη Γραμματική. Ίστορικη Εΐσαγωγή (1938), in ‘Άπαντα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, III (Thessaloniki 1981) 136 Google Scholar.

11 In this article I do not discuss the issue of the accent system during the interwar period.

12 Vachek, J., ‘English orthography: A functional approach’, in Haas, W. (ed.), Standard Languages, Spoken and Written (Manchester 1982) 37 Google Scholar.

13 See Nerius, D., ‘Orthographieentwicklung und Orthographiereform’, in Ulrich, A., Dittmar, N. and Mattheier, K. J. (eds.), Sociolinguistics: An International Handbook of the Science of Language and Society, II (Berlin and New York 1995) 735-7Google Scholar.

14 See Jaffe, A., ‘Introduction: non-standard orthography and non-standard speech’, Journal of Sociolinguistics 4.4 (2000) 502 Google Scholar.

15 See Zachos-Papazachariou, E., ‘Βαλκανική βαβήλ. Πολιτική ιστορία των οίλφαβήτων που χρησιμοποιούντοα στα Βαλκάνια’, in Tsitselikis, K. (ed.), Γλώσσες, αλφά,βητιχ км ιδεολογία στην Ελλάδα και Ш Βαλκάνια (Athens 1999) 15–95 Google Scholar.

16 See Kriaras, E., Ή φοβία για το αλφάβητο’, in Ανιχνεόσεις. Γλωσσικά κοα φιλολογικά μελετήματα. Συμβολή στο χρονολογιο του δημοτικισμού (Thessaloniki 2004) 94-6Google Scholar.

17 Moschonas, Sp., ‘Relativism in language ideology: on Greece’s latest language issues’, journal of Modern Greek Studies 22.2 (2004) 180 CrossRefGoogle Scholar.

18 See Triantaphyllidis, M., ‘Ή όρθογραφία μας’ (1913), in ‘Αποίντα Μα,νόλη Τριανταφολλίδη, VII, 8–9 Google Scholar; Triantaphyllidis, ‘Tò πρόβλημα τής όρθογραφίας μας’, 177-9.

19 Psichari, J., ‘Essai de grammaire historique néo-grecque’, Annuaire de l’Association pour l’encouragement des études grecques en France (Paris 1885) 157 Google Scholar.

20 Psycharis, , Ρόδα καί Μήλα, III l/ίπολογία) (Athens and Paris 1906) 200-1Google Scholar.

21 Triantaphyllidis, ‘Ή όρθογραφία μας’, 16.

22 Chatzidakis, G., ‘Όρθογραφικά’ (1887), in Μεσαιωνικα км Νέα Έλληνικά, I (Athens 1991) 561-2Google Scholar.

23 Chatzidakis’ orthographic rules were adopted in the Όρθογραφικά Αιαγράμματα published by the Ministry of Education (1916, 1920) and the Academy of Athens (1930) for the project of the Νεοελληνικον Λεξικόν (called Ίστορικον Λεξικον τής Νέας Έλληνικής when it became a project of the Academy of Athens). See Triantaphyllidis, ‘Ή Ακαδημία KOÌÌ TO γλωσσικο ζήτημα’, 248.

24 Chatzidakis, however, was aware of the need to simplify the traditional diacritic system for educational purposes. See Triantaphyllidis, M., Δημοτικισμος кш Μντίδραση, in ‘Απαντα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, VI (Thessaloniki 1988) 243-4Google Scholar; Charalampakis, Chr., Ή τονική απλοποίηση και о Γεώργιος Χατζιδάκις’, in Νεοελληνικός Λόγος. Μελετες για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία κα,ι το ύφος (Athens 1991) 153-8Google Scholar.

25 Triantaphyllidis, ‘Ή όρθογραφία μας’, 32-6.

26 Ibid., 52. Triantaphyllidis also mentioned further simplifications (e.g., the suppression of the orthographic distinction of the subjunctive) which, in his opinion, could not be adopted in 1913 because of the overwhelming presence of katharevousa in Greek society, especially in the educational system.

27 In 1948 Triantaphyllidis argued that the 1913 orthographic system ‘[ν]εωτέρισε, χωρις va έγκαταλείψη τή βάση της, καί μέ τή γλωσσοεκπαιδευτική μεταρρύθμιση τοϋ 1917 καί περισσότερο άκόμη μέ τήν εκδοση τής Κρατικής Γραμματικής τοδ 1941 […]’. Triantaphyllidis, M., “H όρθογραφία μας γιά συγγραφεις, έκδότες και τον καθένα που γράφει τή δημοτική’ (1948), in παντα Μανόλη Τριανταφολλίδη, VII, 338 Google Scholar. The changes introduced in 1917 concerned mainly the polytonic system, whereas in the 1929 educational reform and in the Νεοελληνικη Γραμμα,τικη (της Αημοτικης), first published in 1941, Triantaphyllidis altered the orthography of some words (e.g., αύγό, αύτί, χλωμός instead of άβγό, άφτί, χλομός) ‘με τήν πρόθεση νά μήν ξαφνίζωνται εύκολοπείραχτοι άναγνώστες’. Μ. Triantaphyllidis, ‘Όρθογραφικά: ανγό fļ άβγό;’ (1943), in ‘Άπα,ντα. Μανόλη Τριανταφνλλίδη, VII, 328.

28 Triantaphyllidis, ‘Tò πρόβλημα τής όρθογραφίας μας’, 167-238.

29 In the slim volume Γλωσσικα πάρεργα: γλώσσοί кой όρθογροιφίοί — συζητήσεις τής έποχής (Athens 1970), first published in 1932, Elisaios Gianidis offers a comprehensive account of the language issues during the interwar period in Greece. The second part of the volume is devoted to the spelling debates. Gianidis especially refers to the trend supporting the phonetic simplification of Greek orthography and the adoption of the Latin alphabet.

30 Tziovas, D., Οι μεταίμορφώσεις τοο εθνισμού και το ιδεολόγημα της ελληνικότητας στο μεσοπόλεμο (Athens 1989) 57 Google Scholar.

31 Ibid., 57-8.

32 Theotokas, G., Τλωσσική άναρχία’ (1931), in Στοχασμοί кои θέσεις. Πολιτικά κείμενα 1925-1966, ed. Alivizatos, N. K. and Tsapogas, M., I (Athens 1997) 169 Google Scholar.

33 See Tziovas, D., To παλίμψηστο της νεοελλψικής αφήγησης (Athens 1993) 184-90Google Scholar.

34 In 1928, the Grammatik der neugriechischen Volkssprache by Albert Thumb and Ioannis Kalitsounakis; in 1930, the Γραμματικη τής νέας ελλψικής (τής άπλής καθαρεοονσης) by Achillefs Tzartzanos; in 1931, the Γραμματική, τύποι кон κανόνες τής κοινής ομιλθΌμενης νεοελληνικής. Μελέτη γραμμένη ало Αθηναίονς by Maria Argyropoulou; in 1928 and 1932, the Γραμματικί τις νεοελινικίς γλόσας by Konstantinos Topcharas (with phonetic orthography, intended for the Greek minority in Russia); in 1932, the Γραμματικη της δημοτικης γλώσσα,ς by Ilias Voutieridis; in 1933, the Νεοελληνικη γραμματικη τής κοινης δημοτικής by Michail Oikonomos. Furthermore, in 1928 Achillefs Tzartzanos published his influential Νεοελληνικη σόνταξις ηιοι σοντακτικον τής νε’ας ελλψικής γλώσσης, δημοτικης καί κοινής ¿μιλονμένης, and the first volume of Psycharis’ Μεγάλη ρωμαίϊκη επιστημονική γραμματική appeared in 1929. See Triantaphyllidis, Δημοτικισμος кш Αντίδροίση, 297-8, and Νεοελληνικη Γραμματική. Ίστορικη Εϊσαγωγή, 618.

35 Mirambel, A., ‘Les états de langue dans la Grèce actuelle’, Conférences de l’Institut de Linguistique de l’Université de Paris 5 (1937) 19–53 Google Scholar.

36 Triantaphyllidis, Δημοτικισμος кал Αντίδραση, 62. This preface, written in demotic, could not be published in the Νεοελλψικη Γρα,μματικη (τής Αημοτικης) because the volume appeared during the Axis occupation of Greece.

37 Politis, L., ‘Ό Ψυχάρης κοά το γλωσσικο ζήτημα’ (1925), in Θέματα τής λογοτεχνίας μας (πρώτη σειρα.) (Thessaloniki 1976) 149-50Google Scholar.

38 Xenopoulos, Gr., ‘Tò εργο τού Ψυχάρη’, Νεα Έστία 6 (1929) 841 Google Scholar.

39 Vlastos, P., ‘Ένα γράμμα γιά τα Γλωσσικά Πάρεργα τοδ Έλισαίου Γιανίδη’, Ό Κύκλος 2.1-2 (1932) 61 Google Scholar. For Vlastos’ orthographic usages, see Triantaphyllidis, ‘Ή όρθογραφία μας’, 4.

40 Glinos became a member of the Communist Party of Greece in 1936. Nevertheless, his approach to Marxism can be dated back to 1926 at least. See Boumpous, G. D., ‘O τέταρτος σταθμός: γύρω από το θάνατο του Δημήτρη Γληνοΰ και τη διαχείρηση της μνήμης του’, in Mavreas, K. and Boumpous, G. D. (eds.), Στη μνήμη Δημήτρη A. Γληνού (Athens 2003) xix Google Scholar.

41 Glinos, D., ‘Ύστερα άπο το θάνατο τοΰ Ψυχάρη’ (1931), in ΈκΑεκτές σελίδες, II (Athens 1971) 65 Google Scholar.

42 Ibid., 69.

43 Gianidis, Γλωσσικά πάρεργα, 7.

44 Ή Φωνη του Βιβλίου 2.9 (1932) 447-51; 2.10 (1932) 503-5.

45 Anagnostopoulos, G. P., ‘Όρθογραφία. Ίστορική έπιθεώρησις αύτής άπο τών άρχαίων χρόνων μέχρι τής σήμερον’, in Μεγάλη Έλλψικη Έγκυκλοποίίδεια, X (Athens 1932) 111 Google Scholar.

46 Philintas had already published a number of articles supporting the phonetic simplification of Modern Greek orthography. See Triantaphyllidis, ‘To πρόβλημα τής όρθογραφίας μας’, 232-3 ηη. 21 and 25.

47 Philintas, M., ‘Όρθογραφία’, Αελτίο τοο Έκπαιδευτικοΰ ΌμίλθΌ 11 (19234) 218 Google Scholar.

48 Ibid., 218-22.

49 Glinos, D., ‘Ή κρίση τοδ δημοτικισμοΰ’, Δελτίο τοο Έκπαιδευτικου Όμίλοο 11 (1923-4) 13–21 Google Scholar.

50 Ibid., 20. In 1923, Glinos seemed to share the views expressed in 1919 by the journal Ό Νουμάς about the language of the 1917 educational reform. See. Kalogiannis, G. Ch., О Νουμάς και η εποχή του (1903-1931). Γλωσσικοί και ιδεολογικοί αγώνες (Athens 1984) 221-2Google Scholar.

51 Stavridi-Patrikiou, R., Γλώσσα, εκπαίδευση км πολιτική (Athens 1999) 131 Google Scholar.

52 Kordatos, G., ΑημοτικΙσμος кон λογιωτατισμός (Athens 1974) 209 Google Scholar.

53 Philintas, M., ‘Όρθογραφικά’, Άναγέννηση 2.2 (1927) 70 Google Scholar. Philintas had already expressed this view in a letter published as ‘Ό Φιλήντας γιοί τήν όρθογραφία μας’ in the Αελτίο τοο Έκποαδεοτίκοΰ Όμίλου 8 (1920) 179: ‘Ένας εΐναι ό αληθινός, ό μεγάλος ò δρόμος. Εΐναι ή μεταρρύθμιση τοϋ Βηλαρα.’

54 Philintas, M., ‘Πρεπει νά γράφουμε μέ το λατινικο άλφάβητο’, Πρωτοπορία 1.1 (1929) 7 Google Scholar.

55 Psycharis, , ‘Λατινικο άρφάβητο ή Έλληνικό;’ Πρωτοπορία 1.4 (1929) 102 Google Scholar.

56 Philintas, M., ‘То λατινικο άλφάβητο άπο οίκονομική αποψη’, Πρωτοπορία 2.3 (1930) 74-6Google Scholar (reprinted in Philintas et al., Φωνητικη Γραφη, 32-5).

57 Glinos, D., ‘Ή θεραπεία τής άγραμματωσυνης’, Πρωτοπορία 2.3 (1930) 76-7Google Scholar (reprinted in Philintas et al., Φωνητικη Γρα,φη, 36-7).

58 Giophyllis, Ph.,’Ήάπλοποίηση τής γραφής με το λατινικο άλφάβητο’, Πρωτοπορίθί 2.3 (1929) 70-3Google Scholar (reprinted in Philintas et al., Φωνητικη Γρα,φη, 40-6).

59 Sideris, G., ‘Ή σημασία τοΰ άγώνα γιά το λατινικο άλφάβητο’, Πρωτοπορία 2.3 (1929) 77 Google Scholar (reprinted in Philintas et al., Φωνητικη Γραφη 38-9).

60 Nasis, A., ‘Tí πρέπει va συζητηθή’, Πρωτοπορία 2.3 (1929) 78 Google Scholar.

61 Roussel, L., Tià το ζήτημα του λατινικοϋ άλφάβητου’, Πρωτοπορία 2.3 (1930) 78 Google Scholar.

62 Valsas, M., ‘Ζήτημα άλφαβήτων’, Πρωτοπορίοί 2.3 (1930) 79–82 Google Scholar.

63 Glinos, ‘Ή θεραπεία τής αγραμματωσυνης’, 76. This article reproduces the conclusions of a short series of articles entitled ‘To κδμα τής άγραμματωσυνης’ that Glinos published in the journal Ό Νεος Δρόμος in December 1928 and January and February 1929.

64 Glinos, D., ‘Όρθογραφική άπλοποίηση’, Ή Φωνη τοϋ Βιβλίοο 1.7 (1931) 220 Google Scholar.

65 Ibid., 2.4 (1932) 167.

66 Ibid., 168.

67 See Shraybom, S. S., ‘Language and political change in modern Egypt’, International Journal of the Sociology of Language 137 (1999) 131-40Google Scholar.

68 Glinos, ‘Ή θεραπεία τής άγραμματωσύνης’, 77. In 1908, for instance, Lao Naixuan argued that ‘if we want to save China today, we must popularize education, and to popularize education we must have easily learned characters. To have such characters, we must have a (phonetic) spelling system.’ In Peicheng, S., ‘Digraphia: a strategy for Chinese characters for the twenty-first century’, International Journal of the Sociology of Language 150 (2001) 109 Google Scholar.

69 Coulmas, F., The Writing Systems of the World (London 1989) 242 Google Scholar.

70 Regarding the orthographic reform of demotic, Philintas argued that ‘πως έχω δίκιο στις πρόβλεψές μου το αποδείχνει τρανότατα το παράδειγμα των ελληνικών Κοινοτήτωνε στη Ρωσία […]’. M. Philintas, Όρθογραφικά’, 70. Glinos too referred to the Greek communities of the Soviet Union (‘H θεραπεία τής άγραμματωσυνης’, 76). See also Triantaphyllidis, ‘To πρόβλημα τής ορθογραφίας μας’, 234 n. 26; Moschonas, E., ‘‘Ένας οάώνας δημοτικισμοΰ. Κοινωνικες και πολιτικες προσεγγίσεις’, in Pallis, A., Μπρουσός, ed. Moschonas, E. (Athens 1975) Ixxi–lxxviii Google Scholar.

71 Theotokas, Τλωσσνκή άναρχία’, 169. The Turkish language reform (dil devrimi) involved not only the change of alphabet (harf devrimi), but also the elimination of Arabic and Persian words and grammatical features. See Lewis, G., The Turkish Language Reform: A Catastrophic Success (Oxford 2002)Google Scholar.

72 Triantaphyllidis, M., Αλληλογροιφία 1895-1959, ed. Moullas, P., Vertsoni-Kokoli, M. and Petkou, E. (Thessaloniki 2001) 437 Google Scholar (letter from Vlastos to Triantaphyllidis, 17 March 1938).

73 Psycharis, ‘Λατινικο άρφάβητο η Έλληνικό;’ 101. Psycharis’ view was shared by Valsas, ‘Ζήτημα άλφαβήτων’, 79.

74 Philintas, M., ‘Λατινική γραφή’, Πρωτοπορία 1.4 (1929) 101 Google Scholar.

75 Roussel, Tiòt tò ζήτημα τοϋ λατινικοδ άλφάβητου’, 75.

76 V., Th., ‘Έίσαγωγή τοϋ λατινικοϋ άλφαβήτου’, Σοσιαλιστικη Ζωή 23-4 (1933) 183 Google Scholar.

77 Heyd, U., Language Reform in Modern Turkey (Jerusalem 1954) 20 Google Scholar. According to Geoffrey Lewis, the Latin alphabet in Turkey ‘has played a large part in the rise of literacy; according to the official figures, from 9 per cent iñ 1924 to 65 per cent in 1975 and 82.3 per cent in 1995’: Lewis, The Turkish Language Reform, 37.

78 See Dimaras, A. (ed.), H μεταρρΰθμιση ποο δεν εγινε (Τεκμήρια ιστορίας), II (Athens 2003) xlvii–xlviii Google Scholar; Chatzistephanidis, Th. D., Ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης (1821-1986) (Athens 1986) 277 Google Scholar.

79 Ibid., 279-80.

80 Glinos, ‘Ύστερα άπο το θάνατο τοϋ Ψυχάρη’, 67.

81 According to Heyd (Language Reform in Modern Turkey, 20), Kemal ‘did not conceive of the creation of the new language as a slow, evolutionary process, but tried to achieve it by drastic measures within a short time’. On 9 August 1928 Kemal presented in public the new Turkish alphabet proposed by the Alphabet Commission, which had been set up on 23 May 1928. On 1 November 1928 the Grand National Assembly of Turkey adopted a number of measures aiming at implementing the change of alphabet, e.g., school books printed in the old characters were forbidden, and deputies who were ignorant of the Latin alphabet would be excluded from the Grand National Assembly (Lewis, The Turkish Language Reform, 37-8). In Greece, demoticists thought that the script reform would take much more time than in Turkey. According to Philintas (‘Λατινική γραφή’, 29), ‘và γίνουμε δμως διχτάτορες τοϋ Έλληνισμοδ οπως ό Κεμάλ βέβαια ούτε το φανταστήκαμε, οΰτε το έπιδιώξαμε, μά ουτε και το Έλληνικο Έθνος μοιάζει καθόλου με το Τουρκικό, γιά νά άνεχτεΐ τέτοια πράματα […]’. Glinos, for his part, argued that the adoption of the Latin script in Greece ‘κάποτε θά γίνει’ (‘ Όρθογραφική άπλοποίηση’, ‘H Φωνη τοΰ Βιβλίου 1.7 (1931) 220).

82 See Lewis, The Turkish Language Reform, 27-8.

83 Chatzidakis, ‘Σημερινες άντιλήψεις γιά τή γραφή τών πολιτισμένων γλωσσών’, 516.

84 Giophyllis, Ήάπλοποίηση τής γραφής με το λατινικο άλφάβητο’, 70.

85 Έίνοα περίεργο ότι ένας γλωσσολόγος όπως о Ψυχάρης, που πίστευε ότι η γλώσσα αποτελείται από φθόγγους κοα όχι από γραμμένα σύμβολα, δεν είχε το θάρρος να εφαρμόσει τις οφχές του χρησιμοποιώντας κάποια «φωνητική» γραφή.’ Mackridge, P., ‘«Σύμφωνα με τον κανόνα και με γουστο»: о Ψυχάρης και τα opta της γλωσσικης τυποποίησης’, in Pharinou-Makmatari, G. (ed.), О Ψυχάρης кои η εποχή του. Ζητήματα γλώσσας, λογοτεχνίας кш πολιτισμου. ΙΑ’ Επιστημονική Συνάντηση του Τομέα. Μεσαιωνικών кси Νεοελληνικών Σπουδών του Αριστοτελειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Thessaloniki 2005) 64 Google Scholar.

86 In Psycharis, , Tóba. καί Μήλα, I (Athens and Paris 1902) 81 Google Scholar.

87 Glinos, D., ‘Όρθογραφική άπλοποίηση’, Ή Φωνη τοΰ Βιβλίου 1.10 (1931) 313 Google Scholar.

88 See Tziovas, D., The Nationism of the Demoticists and its Impact on their Literary Theory (Amsterdam 1986)Google Scholar.

89 Haarmann, H., ‘Language planning in the light of a general theory of language: a methodological framework’, International Journal of the Sociology of Language 86 (1990) 105 CrossRefGoogle Scholar.

90 Philintas, ‘Πρέπει và γράφουμε μέ то λατινικο άλφάβητο’, 7.

91 Glinos, Ή θεραπεία τής άγραμματωσύνης’, 76.

92 Jespersen, O., ‘Introduction, an international language’ (1928), in Selected Writings of Otto Jespersen (London and Tokyo 1960) 730 Google Scholar.

93 K. Karthaios, Ή χρηση των λατινικων χαρακτηρων για τη γραφη της νεας ελληνικης’ (1934), tr. Ph. Arvanitis, in Philintas et al., Φωνητικη Γρα,φη, 64.

94 O. Jespersen, ‘Introduction, the universal adoption of Roman characters’ (1934), in Selected Writings of Otto Jespersen, 784.

95 Triantaphyllidis, M., ‘Extrait d’une lettre de M. Triandaphyllidis, Athènes’ (1934), in ‘Antxvm Μανόλη Τρια,νταφυλλίδη, VII, 324 Google Scholar.

96 Triantaphyllidis, ‘Tò πρόβλημα τής όρθογραφίας μας’, 213-14.

97 Glinos, ‘Ή κρίση τοϋ δημοτικισμοϋ’, 18.

98 Tzartzanos, A., Δημοτικη κοά νεοδημοτική. Ή προσπάθεια ένος συλλόγου (Athens 1934) 3–4 Google Scholar.

99 See Triantaphyllidis, ‘Ή όρθογραφία μας γιά συγγραφεΐς’, 370-2.

100 Triantaphyllidis, Αλληλογραφία, 462 (letter 441, from Triantaphyllidis to Kl. Paraschos, A. Terzakis and G. Theotokas, February 1939). Triantaphyllidis wrote this letter without accents. In the late 1930s and in the following years, he also wrote other letters without accents. It seems, however, that this was not due to orthographic ideas. According to the editors of his Αλληλογραφίθί [ibid., 428, letter 409, from Triantaphyllidis to Metaxas, 9 June 1937), from 1937 onwards ‘o M. Tp. γράφει πάντοτε στη γραφομηχανή χωρίς τόνους και πνεύματα (τα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον έχουν αρχίσει να διαφαίνοντοα)’.

101 In the following years, a few writers, for instance Melpo Axioti and Giannis Skarimpas, challenged the desire for linguistic standardization in Greek literature by introducing in their works non-standard speech and phonetic orthographic features (see Tziovas, To παλίμψηστο της νεοελληνικής αφήγησης, 190-9). It is also worth recalling that in 1941, during the Axis occupation, Ioannis Th. Kakridis was expelled from the University of Athens for publishing texts without the traditional accent system. In 1947, on the other hand, Kostas Karthaios criticized the orthography of the Νεοελληνική Γραμμαχίκή (τής Δημοτικης) and proposed to adopt further simplification. For the spelling debates in the 1940s, in special reference to Karthaios’ views, see Triantaphyllidis, ‘Ή όρθογραφία μας γιά συγγραφεΐς’, 331-92.

102 Sebba, M., ‘Orthography and ideology: issues in Sranan spelling’, Linguistics 38.5 (2000) 926 Google Scholar.

103 For a bibliographical survey, see Johnson, S., Spelling Trouble? Language, Ideology and the Reform of German Orthography (Clevedon, Buffalo and Toronto 2005) 7–8 Google Scholar.

104 Romaine, S., ‘Orthographic practices in the standardization of pidgins and creoles: pidgin in Hawai’i as anti-language and anti-standard’, Journal of Pidgin and Creole Languages 20.1 (2005) 105 Google Scholar.

105 Johnson, Spelling Trouble? 8. According to Kathryn A. Woolard, ‘[e]ven where nationhood is as classically well established as in France, orthographic battles flare. This means that orthographic systems cannot be conceptualized as simply reducing speech to writing but rather are symbols that themselves carry historical, cultural, and political meanings’. Woolard, K. A., ‘Introduction. Language ideology as a field of inquiry’, in Schieffelin, B. B., Woolard, K. A. and Kroskrity, P. V. (eds), Language Ideologies. Practice and Theory (New York and Oxford 1998) 23 Google Scholar.

106 Sebba, M., ‘Phonology meets ideology: the meaning of orthographic practices in British creole’, Language Problems and Language Planning 22.1 (1998) 20 Google Scholar.

107 Triantaphyllidis, ‘To πρόβλημα τής όρθογραφίας μας’, 214-15.

108 Sebba, ‘Phonology meets ideology’, 20.

109 Sideris, ‘Ή σημασία τοϋ άγώνα γιά το λατινικο άλφάβητο’, 77.

110 See Moschonas, ‘Ένας αίώνας δημοτικισμοΰ’, lxxix-lxxxi.

111 See Blommaert, J. (ed.), Language Ideological Debates (Berlin and New York 1999)CrossRefGoogle Scholar.

112 Romaine, ‘Orthographic practices in the standardization of pidgins and creoles’, 126.

113 Άναγεννηση 1.9 (1927).

114 Glinos, , ‘Όρθογραφική άπλοποίηση’, Ή Φωνη τοΰ Βιβλίου 2.4 (1932) 166 Google Scholar.

115 Triantaphyllidis, ‘Ή όρθογραφία μας γιοί συγγραφεΐς’, 336.

116 Tziovas, D., ‘Heteroglossia and the defeat of regionalism in Greece’, Κάμπος. Cambridge Papers in Modern Greek 2 (1994) 119 Google Scholar.