^{page 37 note [a]} Qui (Cuthbertus) ecclesiam in orientali parte majoris ecclesiæ eidem pene contiguam in honore beati Johannis Baptistæ fabricavit; ut et baptisteria et examinationes judiciorum pro diversis causis ad correctionem scelerum inibi celebrarentur; et archiepiscoporum corpora in ea sepelirentur, sublata de medio antiqua consuetudine qua eatinus in ecclesia apostolorum Petri et Pauli corpora antecessorum suorum tumulari solebant. Angl. Sac. Il. p. 75.

Nomine Baptistæ fundavit et ipse capellam;

Ecclesiæ muros haæc prope facta fuit.

In qua decrevit præsul fore se sepeliri,

Ac successores quosque suos pariter. Ib. 72.

^{page 38 note [b]} X Script. Chron. Thorn, c. 1774.

^{page 38 note [c]} Ibid. Gervase, 1294–1641.

^{page 39 note [d]} Ibid. 1291.

^{page 39 note [e]} An engraving of it, at the expence of this Society, was published in 1755. “Cœpit Magister Willielmus causa fundamenti monachorum cemeterium fodere, unde compulsus est multorum sanctorum monachorum ossa effodere; quæ diligenter in unam collecta reposita sunt in soffa grandi, in angulo ilio qui est inter capellam et domum infirmorum ad meridiem.” X Script. Gervase, 1299.

^{page 39 note [f]} Walk in and about Canterbury, p. 138.

^{page 40 note [g]} Antiquities of Canterbury, p. 106, 107. & Cantuar. Sacr. p. 94.

^{page 40 note [h]} “Magister turres prædictas (Sancti Anselmi et Sancti Andreæe in utroque latere ecclesiæ antiquitus ad circinum positas) dissipare non volens, integras autem transferre non valens.” X Script. 1303.

^{page 40 note [i]} “Non enim solummodo chorus hoc incendio consumptus est, verum etiam domus infirmorum cum capella Sanctæ Mariæ et aliis quibusdam curiæ officinis. Ornamenta quoque ecclesiae quamplurima et bona in cinerem redacta funt.” Ibid. c. 1290. “Post multum vero temporis ecclesiam Cantuariensem cum officinis et ecclesiam Sancti Johannis Baptistæ, quæ a beato Cuthberto ædificata et dedicata, vorax flamma consumpsit; quæ postea Lanfrancus archiepiscopus reparavit: et ecclesiam novam in qua fanctorum episcoporum corpora in aquilonari parte super voltum magnum et pulcherrimum imposuit reverenter, et collocavit decenter, et sub singulis locellis ordinavit. In illa etiam conflagratione, quanta dampna locus ipse perpessus sit nullus edicere potest. Scilicet in auro, in argento, in libris divinis et legibus. Insuper et privilegia Romanorum pontificum et regum, et principum regni ex integro omnia consumpta sunt.” Vita Bregwini, authore Osberno, Ang. Sac. vol. II. p. 76.

^{page 41 note [k]} Recuperavit regio fultus adminiculo ecclesiam quam ibi, Romanorum antiquorum fidelium opere factam fuisse didicerat, et eam in nomine Sancti Salvatoris Dei et Domini nostri Jesu Christi sacravit.” Beda Eccles. Hist. L. I. c. xxxiii.

^{page 42 note [l]} “Erat enim ipsa ecclesia, quod per excessum dici patientur quæso accipiatur, ficut in historiis Bedae testatur, Romanorum opere facta, et ex quadam parte ad imitationem ecclesiæ beati apostolorum principis Petri, in qua sacratissimæ reliquiæ totius orbis veneratione celebrantur decenter composita.—Ad hæc altaria nonnullis gradibus ascendebatur a choro cantorum quam Criptam vel Confessionem Romani vocant. Subtus erat ad instar confessionis Sancti Petri fabricata, cujus fornix eo in altum tendebatur ut superiora ejus non nisi per plures gradus possent adiri.” Edmerus X Script. Gervas. c. 1291.

^{page 43 note [m]} “Sane via una quam curvatura criptæ ipsius ad occidentem vergentem concipiebat, usque ad locum quietis beati Dunstani tendebatur, qui maceria sorti ab ipsa cripta dirimebatur. Ipse namque fancissimus pater ante ipsos gradus in magna profunditate terræ jacebat humatus, tumba super eum in modum pyramidis grandi, sublimique structura, habente ad caput Sancti Altare matutinale. Inde ad occidentem chorus psallentium in aulam ecclesiae porrigebatur.” Ibid. col. 1292.

^{page 43 note [n]} “Deferentes illud (Dunstani corpus) in basilicam magni basilei domini salvatoris; ibi in loco, quem ante biduum ipse dictaverat, cum diligentiâ sepultus, et post hæc eminentioris operis structurâ decenter opertus, flebilem simul et amabilem cunctis five in choro psallentibus seu per gradus ad altare ascendentibus sui memoriam reliquit.” De vita Dunstani, Ang. Sac. II. p. 119.

^{page 44 note [o]} “Deinde sub medio longitudinis aulæ ipsius duæ turres erant, prominentes ultra ecclesiam alas.” X Script, col. 1292.

^{page 44 note [p]} Bingham, Eccles. Antiq. b. VIII. c. iii.

^{page 44 note [q]} “Siquidem post innumeras persecutiones quas fæpissime passa est intus et foris, occulto nostris sed judicio justo Dei, incendio consumpta est, et cum omnibus ornamentis et utensilibus suis in nichilum pæne reducta,” Edmerus, ut supra.

^{page 45 note [r]} Dugdale's Hist. of St. Paul's, p. 5.

^{page 45 note [s]} “Tectum ejusdem ecclesiæ Christi nimia vetustate dirutum semirutis per totum partibus pendebat. Quod ille renorare cupiens, murum quoque in porrectiorem celsitudinem exaltari desiderans, congregatis artificibus præcepit ut quod dissolutum desuper eminebat penitus tolli, et quod minus in altitudine murus habebat, jussit extolli, in tribus annis quibus ecclesiæ muri in altum porrigebantur.” Ang. Sacr. Vol. II. p. 83.

^{page 46 note [t]} Walk, &c. p. 78.

^{page 46 note [u]} “In crypto domicilium habet virgo mater, sed subobscurum, semel atque iterum ferreis cancellis circumsepta; admotis lucernis vidimus plusquam regale spectaculum.” Peregrinat. Relig. ergo; Opera Erasmi, Vol. I. c. 785.

^{page 47 note [x]} “Introitum de veteri in novam criptam magister prudenter aperuit.” X Script. c. 1302.

^{page 47 note [y]} Walk, &c. p. 143.

^{page 47 note [z]} “Factoque igitur muri exterioris fundamento firmissimo ex lapide et cemento murura etiam criptæ ad bases fenestrarum erexit.” X Script. c. 1299.