Published online by Cambridge University Press: 27 November 2014
The story of the borderline sanctuary of Artemis Limnatis forms an integral part of the history of ancient Laconia and Messenia. Since the discovery of the Volimnos inscriptions in 1835, many scholars have entered the still-continuing debate concerning the sanctuary's location, history and significance. In this article the available evidence for the Limnatis cult and history is presented and thoroughly discussed: the small finds, currently kept in the Kalamata Archaeological Museum, the inscriptions of the Kapsocherovoloussa chapel, the scattered spolia at Volimnos and their possible association with architectural structures of the sanctuary, the topography of the area in accordance with Inscriptiones Graecae V,1 1431 (Kolbe 1913, no. 1431) and the attested boundary stones discovered in an extensive survey along the ridge of Mount Taygetos, and finally the origin and nature of the Limnatis cult. This discussion is expected to further illuminate issues still unresolved, offering a chance to re-evaluate generally accepted arguments.
Ανακαλύπτοντας εκ νέου τον Ταΰγετο: το ιερό της Αρτέμιδος Λιμνάτιδος
Η λατρεία της Αρτέμιδος Λιμνάτιδος, θεάς των ορίων και των μεταβάσεων, υπήρξε εξαιρετικά δημοφιλής ανάμεσα στους Πελοποννησίους. Το ιερό της στο όρος Ταΰγετος περιγράφεται από τον Στράβωνα και τον Παυσανία ως ο τόπος της δολοφονίας του σπαρτιάτη βασιλιά Τηλέκλου. Καθώς το ιερό συνδέθηκε με την έναρξη των Μεσσηνιακών Πολέμων και την κατοχή της Δενθελιάτιδος, αλλά και το άλυτο ζήτημα των συνοριακών διαφορών μεταξύ των δύο γειτόνων, καθιερώθηκε στην κοινή μνήμη ως σύμβολο της σπαρτιατικής κυριαρχίας και συνάμα ως τρόπαιο της μεσσηνιακής ανεξαρτησίας. Στο παρόν άρθρο παρουσιάζονται και συζητούνται διεξοδικά παλαιά και νεότερα δεδομένα της αρχαιολογικής έρευνας από την περιοχή του μεσσηνιακού Ταϋγέτου. Ειδικότερα, επιχειρείται μία συστηματική καταγραφή και χρονολόγηση των μικροαντικειμένων που κατά καιρούς περισυλλέγησαν στον Βόλιμνο, καταδεικνύοντας μία αδιάλειπτη συνέχιση της λατρείας της θεάς από τους Γεωμετρικούς έως τους Ελληνιστικούς χρόνους. Στο ίδιο πλαίσιο και με προφανή στόχο την σύνδεση της επιγραφικής μαρτυρίας με την καταγεγραμμένη ακολουθία των ιστορικών γεγονότων, συζητούνται εκ νέου παλαιές και νέες επιγραφές από το ιερό και την ευρύτερη περιοχή. Επιπλέον, επιχειρείται μία πρώτη, συνοπτική παρουσίαση των διάσπαρτων αρχιτεκτονικών μελών και σχολιάζεται η πιθανή σχέση τους με μνημεία του ιερού. Με αφετηρία τον εντοπισμό ορισμένων εκ των οροσήμων της κορυφογραμμής του Ταϋγέτου που καταγράφονται στην Inscriptiones Graecae V,1, 1431 (Kolbe 1913, no. 1431), αναμοχλεύεται η συζήτηση για την θέση του ιερού, σε συνάρτηση με την αρχαία τοπογραφία του μεσσηνιακού Ταϋγέτου, ενώ στο τέλος εξετάζεται περαιτέρω η φύση της λατρείας της θεάς. Παρά τα λιγοστά και ετερόκλητα δεδομένα, η πρόθεση ανασύνθεσης της εικόνας του ιερού και της λατρείας της Αρτέμιδος Λιμνάτιδος είναι προφανής, με απώτερο στόχο την διεύρυνση της συζήτησης για την επιρροή και τον ιστορικό ρόλο του ιερού του Βολίμνου σε μία περιοχή με ρευστά σύνορα και ρευστές εθνοτικές ταυτότητες.