Published online by Cambridge University Press: 31 October 2019
Scores of Neolithic sites have been excavated in west Macedonia since the 1990s, yet the majority are relatively short-lived installations, lacking high-resolution stratigraphies and sequences of radiocarbon dates. Megalo Nisi Galanis, a large mound in the Kitrini Limni basin, near modern Kozani, is a rare exception to that pattern. Systematically surveyed and excavated in 1987–9 and 1993, this site covers a large part of the Neolithic period in a stratified, radiocarbon-dated sequence capped in places by thin deposits of the Early Bronze Age. We present here the critical details of that sequence and relate them to evidence from other, recently excavated sites in west Macedonia. Megalo Nisi Galanis was first settled in the Early Neolithic (late seventh millennium bc), was intensively occupied until the early phases of the Final Neolithic (around 4500 bc), and continued to be inhabited, albeit sparely or intermittently, until the transition from the Early to the Middle Bronze Age, about 1800 bc. By the end of occupation, the mound covered more than eight hectares and rose up to five metres above the surrounding landscape. We attend closely to features of that landscape that are likely to have played an important role in the history of occupation of the site and Kitrini Limni in the course of the Holocene.
Μεγάλο Νησί Γαλάνης (6300–1800 π. Χ.): συγκροτώντας μια πολιτισμική ακολουθία για τη Νεολιθική εποχή στη δυτική Μακεδονία, Ελλάδα
Πολλές Νεολιθικές θέσεις έχουν ανασκαφεί στη δυτική Μακεδονία από τη δεκαετία του 1990 και εξής, αλλά στην πλειοψηφία τους είναι σχετικά βραχύβιες εγκαταστάσεις οι οποίες στερούνται στρωματογραφικά δεδομένα υψηλής ανάλυσης καθώς και μακρές ακολουθίες ραδιοχρονολογήσεων. Το Μεγάλο Νησί Γαλάνης, μια εκτεταμένη τούμπα στη λεκάνη της Κίτρινης Λίμνης κοντά στην Κοζάνη, αποτελεί μια σπάνια εξαίρεση. Συστηματικά ερευνημένη με επιφανειακή έρευνα και ανασκαφή στο διάστημα 1987–1989 και το 1993, η θέση διαθέτει μια ακολουθία ραδιοχρονολογημένων αποθέσεων από μεγάλο τμήμα της Νεολιθικής περιόδου. Επιπλέον, οι Νεολιθικές αποθέσεις καλύπτονται κατά τόπους από λεπτές αποθέσεις της Πρώιμης Εποχής Χαλκού. Παρουσιάζουμε εδώ σημαντικές λεπτομέρειες αυτής της ακολουθίας και τις συσχετίζουμε με δεδομένα από άλλες, πρόσφατα ανασκαμμένες θέσεις στη δυτική Μακεδονία. Η θέση κατοικήθηκε για πρώτη φορά στην Αρχαιότερη Νεολιθική (όψιμη έβδομη χιλιετία π. Χ.), παρέμεινε πυκνά κατοικημένη μέχρι τις πρώτες φάσεις της Τελικής Νεολιθικής (γύρω στο 4500 π. Χ.), και συνέχισε να κατοικείται, αν και αραιά ή κατά διαστήματα, μέχρι τη μετάβαση από την Πρώιμη στη Μέση Εποχή του Χαλκού, γύρω στο 1800 π. Χ. Στο τέλος της μακράς αυτής κατοίκησης, η τούμπα κάλυπτε περισσότερα από 80 στρέμματα και υψωνόταν μέχρι πέντε μέτρα πάνω από το φυσικό περιβάλλον της. Δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στα χαρακτηριστικά αυτού του περιβάλλοντος, προπαντός σε εκείνα τα οποία είναι πιθανόν να έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία της κατοίκησης της θέσης και της Κίτρινης Λίμνης στη διάρκεια του Ολoκαίνου.