Honoratissimo domino, domino de Burleie, summo totius Angliæ thesaurario, academiæ Cantabrigiensis cancellario amantissimo.

Vix dum ob recens acceptum beneficium honori tuo gratias egimus, cum ecce novum a te subsidium postulamus : adeo hæc ætas non solum litteratis sed ipsi etiam literarum domicilio infesta est, feraxque et invidiæ et injuriarum. Non fugit prudentiam tuam (honoratissime Burleiensis) jam olim veterem fuisse nobis cum Londinensibus de jure nostro ad imprimendum contentionem. Ea cum interposita Thomæ Thomasii morte aliquantisper deferbuisset, post alium in ejus locum surrogatum a nobis impressorem, emersit denuo jamque exardescit ita vehementer, ut verendum plane sit (nisi mature subveniatur) ne eodem incendio et fortunæ omnes hominis officiosissimi et auctoritas privilegiorum nostrorum sit conflagratura. Ac cætera quidem non inviti præterimus. Nam de dictionariolo, confecto primum apud nos ab ipso Thomasio, locupletato deinde ab ejus successore, jam semel atque iterum nostris tjpis tua auctoritate emisso, tametsi quae minantur minime sunt ferenda, de iis tamen, vel quia minæ ac verba tantum adhunc sunt, vel quia earn rem curæ tibi et jam ante fuisse cognoscimus, et futuram etiam esse vehementer speramus, minus nunc laborandum duximus. Equidem ingenue fatemur, quæ tam confidenter vociferantur nonnullum nobis timorem injiciunt, sed eæ minæ tantum, quæ tarn inique fecerunt, querelam exprimunt. Terentii comœdias, quo et facilius emi ab indigentibus et commodius gestari ab omnibus possent, impressornoster (ut est homo non suæmagis quam studiosorum utilitatis cupidus) contractiore volumine et minutioribus sed scitissimis litteris excudendas curavit.